Oprzyj się krytyce
Ferran Ramon-Cortés
To, czy krytyka boli, zależy bardziej od naszej samooceny niż od wypowiedzianych słów. Te, które kosztują nas najwięcej, są najlepszą okazją do wzmocnienia się.
Max wrócił na studia, ciesząc się wspomnieniem dobrych chwil spędzonych niedawno w jego mieście z przyjaciółmi. Do tego czasu Marta, Alberto i Clara wykonali świetną robotę, odkrywając umiejętności potrzebne do budowania dobrych relacji, co pokazało, że są gotowi pójść o krok dalej i opanować bardzo szczególną umiejętność.
Jeden z najważniejszych, ale i jeden z najtrudniejszych do internalizacji . Tym razem wysłał do nich e-maila z bardzo bezpośrednim pytaniem: „Kiedy ostatnio czyjeś słowa cię zraniły?”
Odpowiedzi nadeszły natychmiast i wszystkie sugerowały bardzo krótkie okresy czasu. Marta ograniczyła się do odpowiedzi zwięzłym „wczoraj”, podczas gdy Clara szczegółowo opisała szkody, jakie wyrządziły jej słowa jej szefa niecały tydzień temu. Alberto był bardziej niejasny i powiedział tylko: „Niedawno, za mało”.
Max odpowiedział im nowym i zagadkowym pytaniem: „Ile dziur ma twoja muszla?”
Jak zawsze, pierwszą reakcją całej trójki było zdumienie. Ale Alberto już wyczuł, dokąd chciał ich zabrać Max: „Czuję, że pociągasz nas do odpowiedzialności za ból słów innych, za to, że nasza zbroja nie jest w dobrym stanie… Czy umiejętność ochrony przed krytyką to kolejna umiejętność budowania dobrych relacji?” .
Alberto dokonał dedukcji szybko i nie było to zaskakujące, ponieważ bardzo źle przyjął krytykę innych. Max przesłał im obszerne wyjaśnienie tego popołudnia:
„Odporność na krytykę jest rzeczywiście kolejną ważną umiejętnością. Jest to umiejętność, którą rozwija bardzo niewielu, ale jest ona niezbędna do nawiązania relacji. Przed krytyką
- 70% ludzi reaguje zranieniem.
- 20% odrzuca go, zaprzeczając mu, tak jakby nie istniał.
- I tylko 10% spokojnie się nad tym zastanawia, wykorzystując otrzymane informacje do rozwoju osobistego.
To, że krytyka dotyka nas w mniejszym lub większym stopniu, zależy nie od słów, które do nas docierają, ale od stanu naszej ochronnej powłoki, która nie jest ani więcej, ani mniej niż nasze osobiste bezpieczeństwo. Jeśli jestem pewien siebie, swoich umiejętności, jeśli lubię siebie takim, jakim jestem, moja zbroja jest solidna i chroni mnie przed krytyką. Słowa mają nikłe szanse, żeby mnie wyszczerbić.
Ale jeśli wątpię w siebie, w to, co robię, jaki jestem, moja zbroja będzie pełna „dziur”, przez które zakradnie się krytyka, by mnie zranić. Wpadnę w panikę z powodu krytyki i odczuję to jako prawdziwą agresję.
To nie przypadek, że jesteśmy bardziej podatni na krytykę w tych aspektach, w których nie rozwinęliśmy pełnego bezpieczeństwa
Tak więc, kiedy jesteśmy w nowej pracy, wchodzimy w interakcje z nowymi ludźmi lub robimy coś, czego nie potrafimy opanować, jesteśmy szczególnie wrażliwi na to, co nam mówią. Aby nie wpływać na nas krytyka, musimy pracować nad rozwojem naszego osobistego bezpieczeństwa, a tym samym wzmocnić naszą powłokę ochronną, aby nie miała pęknięć. Nigdy nie unikniemy agresji z zewnątrz, ale mogą nas dosięgnąć do środka i zranić ”.
Długa odpowiedź Maxa sprawiła, że trójka przyjaciół się zatrzymała. Rozpoczęli zaimprowizowany czat, aby dokładnie przejrzeć wszystkie szczegóły. Pierwsza interwencja była autorstwa Clary:
-Max, rozumiem i podzielam twoje wyjaśnienie, ale w moim przypadku od dłuższego czasu obserwuję, że to właśnie najbliżsi ludzie krytykują mnie najbardziej …
„Ponieważ to oni kochają cię najbardziej,” kontynuował Max. Jesteśmy bardziej krytyczni właśnie wobec tych, których kochamy najbardziej, ponieważ chcemy, aby byli tacy, jakimi chcemy.
Marta włączyła się do debaty:
-Max, zauważyłem, że czasami jestem niesprawiedliwie krytyczny wobec innych; Winię ich za rzeczy, które też robię, a jednak nic na to nie poradzę!
„To ma dużo sensu,” wyjaśnił Max, „ponieważ jesteśmy bardziej krytyczni wobec tych aspektów, o które potajemnie się oskarżamy ”. Jeśli wiemy, że jesteśmy ludźmi impulsywnymi i nie podoba nam się ten aspekt, będziemy silnie krytykować niekontrolowane impulsy innych, ponieważ widzimy odzwierciedlenie naszych własnych zachowań, których nie akceptujemy i których chcemy poprawić.
Alberto również wniósł swój wkład:
-Max, odporność na krytykę zależy od naszego bezpieczeństwa osobistego. To doskonale rozumiem. W tym sensie byłoby pożądane, abyśmy wszyscy mieli wysoki stopień bezpieczeństwa, ponieważ moglibyśmy krytykować siebie bez ograniczeń. Nikt nie obraziłby się niczyimi słowami. Jednak obawiam się, że rzeczywistość jest daleka od tej sytuacji …
-To prawda. Jedna rzecz jest pożądana, a druga rzeczywistość. Dlatego ważne jest, abyśmy umieli postępować jako ludzie, którzy nie mają jeszcze naszego w pełni rozwiniętego bezpieczeństwa, a także przed ludźmi, którzy go nie mają.
Kiedy nas krytykują, ważne jest, aby zastanowić się, które aspekty szczególnie nas zraniły, ponieważ dadzą nam wskazówkę, w jakich obszarach musimy pracować.
A kiedy krytykujemy innych, niezbędne jest uświadomienie sobie, na jakim poziomie osobistego bezpieczeństwa jest ta druga osoba. Musimy być mniej lub bardziej krytyczni w zależności od tego, jak postrzegamy ich samoocenę, ponieważ jeśli nasza krytyka zostanie odebrana jako agresja, trafi ona do głuchych uszu i nie pomoże.
Trzej przyjaciele zinternalizowali pomysły Maxa . Każdy był w stanie określić, w jakich obszarach był szczególnie podatny na krytykę, a zatem pomyśleć o pracy, która go czeka.
Kiedy rozmowa ucichła w wyniku refleksji, Max zakończył stwierdzeniem, które wszyscy zapisali i które stanie się główną motywacją do pracy nad ich odpornością na krytykę:
„Rozwój zaczyna się tam, gdzie kończy się moje postrzeganie oskarżenia”
