Nauki Ulissesa
Silvia Salinas
Legendarna historia Ulissesa to zewnętrzna podróż przez morza i wewnętrzna podróż ku sobie

The Odyssey pokazuje nam duchowa ścieżka odnaleźć naszą duszę , naszą zdolność do miłości i odnaleźć siebie.
Jeśli nauczymy się przekraczać nasze ego, będziemy w stanie pokonać przeszkody i spokojnie dotrzeć do celu.
Czego możemy się nauczyć z Odysei?
Homer opowiada w Odysei jedną z najpiękniejszych eposów zachodniej kultury: długą podróż powrotną Ulissesa, bohatera Troi, do ojczyzny, gdzie wierna Penelopa cierpliwie czeka na jego powrót.
Ulises będzie potrzebował dziesięciu lat, aby to osiągnąć, a aby to zrobić, uniknie niebezpieczeństw, które sprawią, że straci wszystkich swoich towarzyszy. To jest dosłowna historia. Ale jest inny.
Podobnie jak Ulisses, wszyscy chcemy wrócić do domu , do centrum siebie. Ale co tak naprawdę się z nim stało, jakiej lekcji się nauczył i dla której uważamy go za inspirację?
Wojna trojańska dobiegła końca i Odyseusz chciał wrócić do domu. Homer przenosi go od przygody do przygody w drodze do Itaki .
Jednak w głębi duszy powrót do domu nie jest tylko fizyczną podróżą, ale jest skonfigurowany jako symbol powrotu Ulissesa do siebie, do swojego wewnętrznego domu.
Bohater musi pokazać, że jest on w stanie pokonać jego pychy (greckie słowo oznaczające „gniew, zmienionego stanu emocji i ducha”) i odzyskać równowagę i jego najgłębszy wewnętrzność .
Ulisses w poszukiwaniu własnej esencji
To podróż, którą możemy odbyć z Ulissesem, aby każdy znalazł, jakie aspekty odrywają go od jego własnej istoty i zdecydował, jakie niebezpieczeństwa trzeba pokonać, aby do niej wrócić.
Może to być uraza, uraza lub niepokój albo nawyk kłamstwa, brak woli, strach … Lista jest nieskończona.
Jednak węzeł jest zawsze ten sam: przeważnie żyjemy „na zewnątrz ”, zaostrzeni, z dala od własnej tożsamości, biegając, żądając, protestując. W międzyczasie nasza wewnętrzna Penelopa tka się z nieskończoną cierpliwością i czeka na nas. Penelope może być naszą partnerką, ale przede wszystkim jest naszą najbardziej intymną esencją .
Para jest lustrem, które odbija to, kim jesteśmy.
I tylko wtedy, gdy zatańczyliśmy z naszą wewnętrzną Penelopą , będziemy również tańczyć bez walki z nią.