Rodziny odrodzone, nowa i rodząca się rzeczywistość

Laura Gutman

Moje dzieci, wasze dzieci i nasze dzieci. Tworzenie różnych środowisk i relacji nie jest łatwe i wymaga wiele hojności i uwagi ze strony dorosłych, którzy tworzą nową rodzinę. Co najważniejsze, zaakceptuj, że nasz partner zawsze będzie dostępny dla najmłodszych

Rodzina „mamy, taty, chłopca i dziewczynki” jest na skraju wyginięcia. Wolność i autonomia, które zdobywają kobiety, doprowadziły do ​​wzrostu liczby rozwodów w świecie zachodnim . Takie rozwody pozwalają nam na nowe mecze.

W konsekwencji rodzą się dzieci urodzone w nowych związkach, które będą współistnieć z dziećmi zrodzonymi z dawnych więzi.

Współistnienie małżeńskie, z dziećmi z poprzednich związków

Kiedy zakochujemy się w mężczyźnie lub kobiecie, która ma dzieci i zamierzamy rozpocząć koegzystencję, zwykle stawiamy czoła temu, nie biorąc pod uwagę, że jakikolwiek związek z tą osobą nieuchronnie obejmuje ich dzieci.

Jeśli wcześniej nie mieliśmy dzieci, prawdopodobnie pojawi się nieprzyjemne uczucie, że dzieci ograniczają naszą wolność i autonomię. Jedną z najczęstszych postaw jest próba trzymania się partnera, a jednocześnie wypychanie irytujących dzieci z terytorium emocjonalnego.

Porzućmy fantazję, że dzieci naszego partnera nie istnieją, bo wcześniej czy później ta iluzja zabije nasz związek miłosny. Dzieci istnieją, są owocem innej miłości.

Innym czynnikiem, którego nie bierzemy pod uwagę w czasie „spotkania”, jest to, że będziemy dzielić życie z byłymi małżonkami - z własnym i naszego partnera - ponieważ będą oni obecni w każdej złości, każdej chorobie i każdym procesie decyzyjnym .

Kluczem jest hojność

Chęć dołączenia do rodzin to wyjątkowa hojność i otwartość. Ponieważ nie chodzi tylko o namiętną miłość między mężczyzną i kobietą.

Odtworzona rodzina zmusza nas do tolerowania różnic i oferowania swoich cnót, ponieważ zjednoczona rodzina jest zawsze większym wyzwaniem. My, dorośli, mamy obowiązek pielęgnować miłość do dzieci, które nie są naszymi dziećmi, jeśli chcemy, aby te dzieci nauczyły się żyć razem, okazywały szacunek i wsparcie.

Chociaż nie wszystko jest harmonijne lub doskonałe, będziemy wiedzieć, że każdy ma gdzie zapytać, porozmawiać, płakać lub podzielić się tym, co się z nim dzieje.