Pułapka z poliamorii
Wiele par rzuca się w oczy bez ponownego przemyślenia dynamiki tła. Nie pozwól, aby związki poliamoryczne odziedziczyły problemy związków monogamicznych.
Katarzyna Grabowska-Unsplash
Wolna miłość istnieje od zawsze, ale kiedy poliamoria zaczęła się przyjmować, wiele osób kojarzyło monogamiczne randki z patriarchatem i otwarte związki jako antypatriarchalne lub feministyczne.
W ten sposób wiele osób poczuło, że aby odejść od tradycyjnego modelu, musieli otworzyć partnera i zacząć szukać więcej partnerów, i tak wielu ludzi zabrało się do pracy, aby móc jak najszybciej przeżyć doświadczenie kilku miłości jednocześnie.
Jakie są wady poliamorii?
W pewnym momencie wydawało się to obowiązkiem : aby nikt nie oskarżał cię o wstrzemięźliwość, konserwatystę lub macho, musiałeś podjąć wysiłek i skomplikować swoje życie, aby radykalnie przejść z jednego systemu do drugiego.
Oto kilka poważnych problemów :
- Nie ma instrukcji : nie wiemy, jak o siebie dbać, jak radzić sobie z zazdrością, jak zarządzać czasem, ani jak cieszyć się sobą, nie raniąc innych. Nie zbudowaliśmy jeszcze etyki troski wokół otwartych relacji, jesteśmy w pieluchach i bez narzędzi.
- Na razie wydaje się niemożliwe budowanie feministycznych związków poliamorycznych: mężczyźni nie tylko mieli swoje patriarchalne przywileje, ale ich wzrastały . Jeśli wcześniej musieli kłamać i ukrywać się, aby uprawiać różnorodny seks i życie miłosne, teraz mogliby otwarcie popisywać się i pokazywać wszystkim swoją męską moc i podboje, a partnerzy musieli się uśmiechać, a nawet oklaskiwać swojego poliamorycznego mężczyznę i dogadywać się ze swoimi nowymi koleżankami.
- Osoby monogamiczne próbowały stać się ludźmi poliamorycznymi, z mniejszym lub większym powodzeniem. W niektórych przypadkach byli ludzie, którzy bardzo się zranili i bardzo cierpieli, próbując dostosować się do nowego modelu pełnego obietnic szczęścia i feminizmu.
- Poliamoryczni ludzie poczuli się wyzwoleni i w końcu byli w stanie połączyć kilka relacji bez konieczności ukrywania się lub oszukiwania kogokolwiek, ale musieli pływać pod prąd, ponieważ poza naszymi bąbelkami nasze społeczeństwo nie jest jeszcze gotowe na otwarte pary.
- Mężczyźni chętnie akceptowali dla nich poliamorię, ale trudniej jest im szanować wolność oraz seksualną i kochającą różnorodność swoich partnerów , ponieważ nie mogą przyjąć zmian, których doświadczają ich partnerzy, a dopiero co zaczęli dekonstruować i pracować nad patriarchami.
Nie wystarczy otworzyć parę: trzeba otworzyć się na wzajemną opiekę
Wielka pułapka poliamorii polega na przedstawianiu siebie jako rozwiązania lub panaceum i przekonaniu nas, że otwierając parę, już burzymy mury patriarchatu i łamiemy jego mandaty, podczas gdy w rzeczywistości większość par zachowuje się tak samo, jak zachowywali się, gdy byli monogamiczni i mają te same problemy, ale pomnożone przez dwa, trzy lub cztery.
Dla większości z nas miłość to wciąż wojna , a kobiety zawsze lub prawie zawsze przegrywają. Nie ustaliliśmy jeszcze, w jaki sposób można zbudować monogamiczną parę z równości, towarzystwa, uczciwości, dobrego traktowania, szczerości, współpracy, empatii, solidarności. Dlatego gdy mamy kilku partnerów, popełniamy te same błędy, wchodzimy w tę samą dynamikę i mamy te same problemy, jeśli chodzi o wzajemną opiekę.
Zamiast więc tworzyć nowe mity lub nowe religie miłości, musimy odbić patriarchę w naszych związkach, czy to monogamicznych, czy poliamorycznych , jednocześnie pozbawiając nas samych i siebie samych. Jest to długi, ale ekscytujący proces, w którym musimy umieścić opiekę w ośrodku : opiekuńcze dla siebie, dla pary lub pary, i dla wszystkich ludzi, z którymi współdziałają.
