Odwaga, by samemu przejąć stery
Wszyscy mamy wewnętrzną siłę, która pomaga nam radzić sobie w trudnych sytuacjach, w tym w chorobie. Mamy możliwość podejmowania ryzyka i wyjścia ze strefy komfortu
Aby zachować zdrowie, zdecydować, co robić w czasach kryzysu lub choroby, potrzebujesz odwagi, być odważnym, ale najpierw musisz wyjaśnić, czym jest odwaga. Oczywiście nie pozwala sobie na robienie tego, co chcą lub mówią inni. Nie chodzi też o poddanie się skalpelowi lub agresywnej technice, jeśli nie są one konieczne.
„Widzenie tego, co jest słuszne, a nie robienie tego, jest bezwartościowe” - powiedział Konfucjusz. Odwaga to siła potrzebna do zrobienia właściwej rzeczy, ponad strach i inne uczucia. Postawa, godność, pewność siebie, siła, koordynacja pojawiają się w tych momentach, aby pomóc nam w naturalny sposób robić rzeczy w najlepszy możliwy sposób. W ten sposób organizm pracuje przez większość czasu i znacznie częściej w sytuacjach konfliktu lub choroby.
Dla mnie odwaga to wewnętrzna siła, która pozwala zachować odwagę i spokój w obliczu niebezpieczeństwa i nieporządku. Stań od pierwszej chwili w centrum kontroli, gdzie podejmowane są decyzje i sam nimi zarządzaj. Nie poddawaj się brakowi kontroli, ale miej cały zamiar i zdecyduj sam przejąć stery.
Decyzja jest niezbędna do działania. Może być strach, rozwaga, czujność, ale zawsze warto zdecydować, aby coś zrobić, nawet jeśli okoliczności nie wydają się sprzyjające
Na tym polega odwaga, odwaga, która zamienia się w działanie. Umieszczone w teraźniejszości to, co wydawało się niemożliwe, staje się łatwiejsze.
Spokój i dystans
Są sytuacje, które nas duszą. Są postrzegani jako niemożliwi do rozwiązania lub nawet wyobrazenia sobie niebezpieczeństw, ukrytych wrogów lub ludzi, którzy są przeciwko nam.
Umysł wiąże i zapobiega działaniu, napięciu i napięciu. Aby odzyskać odwagę, konieczne jest rozluźnienie się, uwolnienie napięcia i jednoczesne rozpoczęcie ruchu do przodu lub do tyłu. Chodzi o dostosowanie się do okoliczności i rozwiązanie konfliktu.
Posiadanie odwagi nie jest uderzeniem w drzwi, które się otwierają. Czasami jest to wycofanie się, aby drzwi otworzyły się szeroko i spokojnie minęły.
Mamy możliwość podejmowania ryzyka, wychodzenia ze strefy komfortu i doświadczania nowych sytuacji życiowych. Taka postawa była motorem i odpowiedzią na nasz rozwój jako jednostek i jako gatunku: przejmowanie kontroli i branie odpowiedzialności za nasze działania.
