Toksyczna relacja matka-córka: 6 kluczy do samouzdrowienia

Ramon Soler

O naszej osobowości decyduje emocjonalna więź matki z dzieckiem w okresie dzieciństwa. Jeśli ten związek był wadliwy, zawsze jesteśmy na czas, aby się wyleczyć.

W porozumieniu z Ramónem Solerem jest podcast Mentesana.es poświęcony psychologii. Posłuchaj tego i udostępnij.

Od samego poczęcia więź z naszą matką jest najważniejszą relacją, jaką od lat mamy z drugim człowiekiem. Jakość tego związku jest nie tylko niezbędna dla rozwoju naszej osobowości, ale stanowi także wzór do naśladowania dla tego typu relacji, które później nawiążemy z innymi ludźmi.

Jak odzyskać spokój po bolesnym dzieciństwie

Pomimo toksycznych relacji z matką (nadpobudliwości, porzucenia emocjonalnego, znęcania się, znęcania się itp.), Zawsze możemy starać się odzyskać kontrolę nad swoim życiem.

Te 6 kroków może pomóc odzyskać wewnętrzny spokój, jeśli związek matczyny w dzieciństwie był niewystarczający, a wynikające z niego braki nadal nam szkodzą.

Czas minął, a dziewczynka, którą twoja mama widzi, gdy dorastała. Nadszedł czas, abyś sam decydował, masz pełne prawo żyć własnym życiem. Nie wahaj się, zasługujesz na poziome relacje, wolne od uległości i gier władzy.

W większości przypadków zmiany, które chcemy widzieć w innych, nigdy nie nadchodzą. Być może twoja matka nadal powtarza te same schematy i udaje, że postępujesz tak samo jak wcześniej, jednak teraz możesz ustalić granice szacunku w swoim związku i zdecydować, jak bardzo pozwolisz im wkraczać w twoje życie.

Możesz zrozumieć powody, dla których twoja matka w przeszłości zachowywała się tak, jak robiła, ale nie jest to dla niej wymówka, by nadal zachowywać się tak samo. Ukrywanie otrzymanych obrażeń nie jest zdrowe.

Jeśli masz własne dzieci, odczuwasz podwójną motywację do uwolnienia się od przeszłości i odzyskania równowagi emocjonalnej. Z jednej strony dostrzegasz uzasadniony interes w uzdrowieniu, ale także myślisz, że cały ciężar, który uwolnisz, będzie brzemieniem, którego unikasz swoich dzieci.

Jeśli spędziłeś swoje życie w zawieszeniu się na życzeniach lub oczekiwaniach innych, teraz jest czas, aby pomyśleć o sobie. To nie egoizm, to zdrowie emocjonalne. Pamiętaj, że jeśli nie czujesz się dobrze, nie będziesz w stanie bezwarunkowo kochać swoich bliskich.

Słuchaj swojego ciała i poczuj, o co cię prosi. Możesz zacząć od prostych rzeczy, takich jak spacery po plaży, słuchanie ulubionej muzyki lub rozwijanie zapomnianego hobby. Stopniowo poczujesz ten wewnętrzny głos, który coraz wyraźniej mówi ci, co jest dla ciebie dobre.

Siła więzi matka-córka

Niektóre matki budują silne więzi więzi i szacunku ze swoimi dziećmi . Wolne od uwarunkowań i towarzyszących im potrzeb dzieci dorastają szczęśliwe i pewne siebie. W innych rodzinach autorytaryzm, szantaż i przymus niszczą więź matki z jej dziećmi, które w końcu ciągną przez całe życie nagromadzenie niepewności i niskiej samooceny.

Przychodzi mi na myśl przypadek Marty, jedno z najbardziej ekstremalnych doświadczeń emocjonalnego porzucenia, jakie miałem podczas konsultacji. Taka była bezradność jego dzieciństwa, że ​​przez rok powtarzał klasę w szkole, a jego mama dowiedziała się, gdy po kilku miesiącach jeden z braci zdał sobie z tego sprawę i jej powiedział.

W obliczu tych nieobecnych matek możemy spotkać się z przypadkiem odwrotnym, z matkami nadmiernie kontrolującymi, takimi jak Fatima, nauczycielka z zawodu, która spędziła dorastanie córki przeglądając swój osobisty dziennik i poprawiając czerwonym długopisem wszelkie błędy.

Oba doświadczenia są niszczące dla osobowości i zarówno Marta, jak i Fátima, przychodząc na konsultację, prezentowały poczucie niższości i niskie poczucie własnej wartości, które głęboko wpłynęło na ich relacje osobiste i zdolność radzenia sobie z codziennymi sytuacjami w ich życiu.

Oczywiście matki obojga są również ofiarami i niosą ze sobą ciężar porzucenia, lęków i niepewności. Ale te trudne okoliczności nie minimalizują skutków deprywacji i represji, jakich doświadczają ich własne córki.

Każde dziecko od urodzenia oczekuje, że poczuje się mile widziane i kochane bezwarunkowo przez matkę (także ojca). Gdy tak się nie dzieje, dziecko odczuwa smutek, bezradność, frustrację i złość, nie będąc w stanie ich wyrazić. Aby przeżyć, stworzenie musi dostosować się do warunków narzuconych przez swoją rodzinę. Konsekwencje tego zerwania z ich prawdziwym ja pociągną ich na całe życie.

Aby dogłębnie uzdrowić, musimy wydobyć na światło dzienne emocje, które zostały wyciszone w przeszłości, połączyć się z naszą prawdziwą esencją i upewnić się, że nigdy więcej nas nie stłumią. Tylko w ten sposób, będąc autentycznymi i uczciwymi wobec siebie, możemy budować zdrowe relacje z innymi.

Oczywiście ta osobista zmiana wpłynie na nasze obecne relacje z naszą własną matką. Zrezygnujemy z uległości i zależności, a będziemy mogli wyznaczyć własne granice, wyjaśniając, jak chcemy postępować i co będziemy lub czego nie będziemy tolerować.

Ewolucja relacji z naszą matką będzie również zależeć od tego, jak zaakceptuje wszystkie te zmiany. Jeśli trzymasz się niezdrowych wzorców z przeszłości, ale już na to nie pozwalamy, dystans jest nieunikniony.

Ale jeśli matka jako osoba dojrzała przyjmuje błędy popełnione w przeszłości i wykazuje prawdziwą postawę zmiany, to możliwe jest utrzymanie zdrowego i dorosłego związku, już nie z obojętności czy represji, ale z wzajemnego zrozumienia i dialog.

Nasza najbardziej autentyczna jaźń , ta wewnętrzna część nas, która wie, jacy naprawdę jesteśmy i czego potrzebujemy do szczęścia, nigdy nie znika, a przy odpowiednim towarzyszeniu zawsze możemy uwolnić się od całego ciężaru nagromadzonego po latach nadużyć i ponownie połączyć się z naszym prawdziwym ja.

Ta 180-stopniowa zmiana w naszym życiu wpływa również na nasze relacje z innymi i ich relacje z nami. Czasami różnice są prawie nie do pokonania i narzuca się dystans w celu prawidłowego wyleczenia.

Innym razem, po kontemplacji przemiany , jakiej doświadczyły ich dzieci, to same matki idą na terapię, aby pracować nad swoimi osobistymi problemami. W takich przypadkach więź uczuciowa z córką lub synem leczy się, gdy każda ze stron dojrzewa.

Bez względu na reakcję naszej matki , ważne jest, aby wykonać pracę zrozumienia i uzdrowienia, o której wspomniałem powyżej. Po tym procesie będziemy mogli odzyskać kontrolę nad własnym życiem, bez presji podejmować własne decyzje oraz przywrócić nam poczucie własnej wartości i wewnętrzny spokój.