Oczywiste jest, że przedmioty, zwłaszcza te produkowane masowo i przemysłowo, z czasem niszczeją, psują się lub po prostu stają się przestarzałe.
To samo nie dzieje się z tak zwanym planowanym starzeniem się, czyli procesem planowania mającym na celu określenie okresu użytkowania danego towaru lub produktu od momentu jego powstania, zaprojektowania i redundancji, programowania.
To prowadzi nas do uzależnienia od zakupu pewnych przedmiotów, których okres użytkowania jest krótszy niż ich rzeczywista trwałość.
Cel jest czysto komercyjny. Gdy tylko ten przedmiot lub produkt stanie się przestarzały, staje się bezużyteczny, więc jeśli mamy już nawyk korzystania z niego, jeśli polegamy na nim w wykonywaniu określonych zadań lub po prostu przyzwyczailiśmy się do oferowanych przez niego udogodnień, kupimy nowy, nowy i aktualny model tego samego obiektu.
Chociaż obiekt lub „stary” może nadal być aktywny, coś (oprogramowanie, chip lub jakaś niekompatybilność) uniemożliwia jego użycie.
Chociaż planowana dezaktualizacja sięga lat trzydziestych XX wieku, wraz z masową produkcją samochodów i elektroniki Forda, a później, gdy podręczniki szkolne stały się przestarzałe, co uniemożliwiło ich ponowne wykorzystanie z roku na rok, użycie tego terminu nie było zbyt powszechne.
Dopiero stosunkowo niedawno, gdy określenie to odbija się coraz większym echem, zwłaszcza w przypadku produktów elektronicznych, że po uszkodzeniu tylko jednego z jego elementów nie można znaleźć zamienników.
To samo można powiedzieć o oprogramowaniu do korzystania z niektórych urządzeń, które utrata kompatybilności czyni je przestarzałymi.
Planowane starzenie się: przykłady
Moglibyśmy wybrać dziesiątki przykładów, ale dla uproszczenia będziemy uciekać się do najbardziej powszechnych i aktualnych form planowanego starzenia się. Są one oferowane głównie przez telefony komórkowe, komputery i inne otaczające je komponenty.
telefony
Coraz częściej telefony komórkowe lub telefony komórkowe w ciągu kilku lat od zakupu stają się niekompatybilne z aplikacjami.
To powoduje, że co jakiś czas musimy kupować nowe urządzenie i przez kilka lat za każdym razem co kilka krótszych okresów, chociaż sprzęt jest prawie nowy, a możliwości telefonu nadal przydatne.
Komputery
Innym przykładem mogą być komputery, zwłaszcza Apple . Wiadomo, że komputery Mac są bardzo wydajne iw większości przypadków znacznie potężniejsze niż komputery stworzone przez ich konkurentów.
Czasami jednak okazuje się, że stosunkowo stary komputer Mac z wewnętrzną pojemnością (pamięć RAM, pamięć masowa, grafika itp.) Znacznie wyższą niż ostatnio utworzony komputer PC, nie jest kompatybilny z programami, przeglądarkami lub aktualizacjami. systemu.
To sprawia, że komputer, który może nadal mieć długą żywotność, a tym bardziej, jeśli dodamy więcej pamięci i dodatkowy dysk SSD, do śmieci.
Drukarki
Innym przykładem są chipy w drukarkach komputerowych. Te, oprócz zatrzymania pracy po pewnym czasie, uniemożliwiają działanie, jeśli którykolwiek z wkładów jest pusty.
Na przykład, jeśli mamy drukarkę kolorową, ale chcemy użyć tylko czerni, jeśli którykolwiek z kolorów jest pusty, nie będziemy mogli go użyć.
To samo dzieje się z niektórymi drukarkami wielofunkcyjnymi, które przestają działać, nawet skaner, jeśli nie mamy atramentu w jednym z ich wkładów.
Inne typowe przykłady planowego starzenia się
Inne bardzo powszechne przykłady występują w różnych typach oprogramowania, w bateriach różnych nowoczesnych gadżetów, w niektórych grach wideo i w wielu urządzeniach elektronicznych, których żywotność jest technicznie zaplanowana.
Konsekwencje
Konsekwencje planowanego starzenia się są dość oczywiste. Generuje stały status konsumencki dla ludzi, zależność od nowych urządzeń i najnowszych technologii, które nie mają nic wspólnego z potrzebami.
Generuje to ogromne korzyści dla firm technologicznych, ale stanowi ogromną dziurę ekonomiczną w gospodarkach rodzinnych.
Kolejnym skutkiem, powiedzmy to w pewnym sensie szkodliwym dla planowanego starzenia się, jest zanieczyszczenie. Rośnie ilość śmieci, zwłaszcza płyt elektronicznych i komponentów, których recykling jest prawie niemożliwy.
Dokumentalne zaplanowane starzenie się
Jest film dokumentalny zatytułowany Kup, wrzuć, kup o zaprogramowanym starzeniu się, którego nie będziemy podsumowywać, ale zostawiamy wideo tutaj, na wypadek gdybyś chciał go zobaczyć bez konieczności opuszczania Ecocosas:
Co możemy zrobić?
Jednym ze sposobów radzenia sobie z planowanym starzeniem się jest zadawanie pytań, które powinniśmy sobie zadać, gdy idziemy kupić coś nowego: Czy naprawdę tego potrzebuję? Czy nie ma czegoś podobnego, czego możecie używać razem? Czy możesz dostać to z drugiej ręki? Czy można to naprawić w przypadku uszkodzenia?
W ten sposób odfiltrujemy przede wszystkim to, czego naprawdę potrzebujemy i jak chcemy uniknąć przyczyniania się do degradacji naszej planety i utowarowienia zasobów.
Masz jakieś dodatkowe pomysły? Zostaw to w komentarzach!
