Wszystko, czego nauczył nas ten wirus
Tym, co uczyniło wirusa niewidzialnym dla naszych oczu, jest przypominanie nam o naszej kruchości. To kontakt z niepewnością. Ujawnia to, co naprawdę się liczy. Ma to na celu uwidocznienie pielęgnacji.
Głos Roya to podcast autorstwa pisarza Roya Galána dla magazynu Mentesana. Posłuchaj tego i udostępnij.
Uznaliśmy za pewnik, że znów się zobaczymy.
Nadszedł ten poniedziałek i szliśmy do kina.
Że będziemy odwiedzać nasze matki.
Że wystarczyłoby chcieć móc.
Że możemy wyjść.
Wzięliśmy rzeczy za pewnik.
Że świat zawsze pozostanie dla nas niezmieniony.
To należało do nas.
Że nic się nie zmieni.
Wzięliśmy ludzi, których kochamy za coś oczywistego.
Tak bardzo przyzwyczailiśmy się do ich dotykania.
Że przestaliśmy to robić.
Zapominamy o pożegnaniu z wagą, jaką muszą mieć wszystkie pożegnania.
Wzięliśmy życie za coś oczywistego.
Że wróci nienaruszony w ten sam sposób.
Identyczne jak dzień wcześniej i dzień wcześniej oraz dzień wcześniej i dzień wcześniej.
Ale jutro było zupełnie inaczej niż oczekiwano.
Wzięliśmy to za pewnik.
Przyzwyczajamy się do logiki gwarantowanej rutyny.
Dlaczego nie miałby podążać za planetą tak, jak ją znaliśmy.
Gdyby to było nasze.
Ale tak nie było.
Nie możemy niczego brać za pewnik.
Nie możemy być pewni, że meteoryt nie nadejdzie i nie zniszczy trzech kontynentów.
Nie możemy być pewni, że istnienie jest zagwarantowane w wyuczonych warunkach.
Ponieważ to nie jest.
Inni też nie.
Tym, co uczyniło wirusa niewidzialnym dla naszych oczu, jest przypominanie nam o naszej kruchości.
To kontakt z niepewnością.
Ujawnia to, co naprawdę się liczy.
Ma to na celu uwidocznienie trosk.
Dlatego nie możemy zostawić tego przytulenia na później.
Nie możemy się złościć z powodu bzdur.
Nie możemy tracić czasu na nienawiść
Ponieważ nie wiemy, co się wydarzy.
Z wirusem lub bez.
Nic nie będzie trwać wiecznie.
Więc nigdy nie przestawaj robić czegoś, co cię uszczęśliwia z powodu tego, co powiedzą.
Nie zatrzymuj tego, co czujesz.
Nie odkładaj tego, kim jesteś.
Nie bierz gówna.
Nie bądź w takim związku, w którym cię tak traktują.
Nie myśl, że on lub ona tam będzie, kiedy wrócisz.
Ponieważ czasami wracasz i ich nie ma.
Albo odszedłeś i nie możesz wrócić.
Więc uciekaj.
I nie zostawiaj niczego na później.
