Cień, manifestacja tego, co tłumimy

Nasze najbardziej traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa i wszystko, czym nie pozwoliły nam być, trzymamy w kącie. Z czasem staje się naszym cieniem.

Antonio pokazał się swojemu sześcioletniemu synowi Alberto jako kochający ojciec, uważny i najwyraźniej pełen szacunku, aż do chwili, gdy jego syn „doprowadził go do szaleństwa”. Potem, zgodnie z tym, co mi powiedział, pojawił się drugi Antonio, ten ukryty, ten, który zachowywał się w irytujący i gwałtowny sposób, ten, który krzyczał, uderzał w meble, trzasnął drzwiami i, podnosząc napięcie do skrajności, potrząsnął dzieckiem i dał mu spoliczkował.

W takich sytuacjach Antonio bał się samego siebie, nie rozumiał, jak miła i hojna osoba w stosunku do każdego takiego jak on, może dojść do skrajności przemocy i „karmić” w ten sposób swoim synem, osobą na świecie, którą czuł że kochał najbardziej, że powinien najbardziej chronić i dbać

Jak mój własny syn mógł doprowadzić mnie do szaleństwa, czego nie osiągnął nawet mój szef? - zapytał mnie Antonio, zaniepokojony, kiedy przyszedł na konsultację. Nie poznaję siebie, kiedy zdarzają się takie epizody, wydaje mi się, że jestem opętany, powiedział mi, to nie ja.

Jednak ta irytująca i gwałtowna osoba, tak daleka od uczciwego i hojnego Antonio, jest również jego częścią. Jak powiedziałem na początku waszej pracy terapeutycznej, wszyscy ludzie, nie zdając sobie z tego sprawy, mają część siebie ukrytą w ciemności, w cieniu.

Cień: trauma, którą zakopujemy w podświadomości

Ta ciemna część, ten cień , został użyty przez Antonio nieświadomie, nie tylko po to, by pogrzebać wszystkie te traumatyczne doświadczenia przemocy i cierpienia, których nie mógł wówczas przyswoić, ponieważ był za mały i niedojrzały, ale także, aby się ukryć (i jakimś cudem formą chroniącą od zewnątrz) wszystkie cechy jego osobowości i pragnienia, które zostały wyciszone lub zmodyfikowane przez przymusowe wychowanie otrzymane w domu i szkole.

Z cienia Antonia, z głębi jego istoty, kiedy w jego teraźniejszości pojawiały się sytuacje, które łączyły go z represjami z przeszłości , ponownie pojawiły się krzyki jego babki, pasy ojca, kary, które otrzymał. jej matka uległa, kiedy nie była posłuszna, kiedy nie reagowała grzecznie na władzę, kiedy się nie zamykała.

Kiedy się nie zamykał, jak próbował to zrobić jego własny syn : mów, przedstaw swój punkt widzenia. Słuchanie, jak Alberto broni się przed jego atakami, protestu, „buntu przeciwko jego władzy”, przywróciło do teraźniejszości Antonio wszystkie emocje związane z tymi samymi sytuacjami, które przeżywał w jego przeszłości jako dziecko i jak zareagował dzisiejszy dorosły? dzień? Podobnie jak dorośli z jego przeszłości: przemocą, tłumieniem, uciszaniem, a nawet gwałtownie, głos własnego syna.

Antonio uwielbiał swoją matkę, babcię, swojego ojca. Przez lata tworzyła ich wyidealizowany obraz, aż do narodzin syna i cienia przeszłości rzuconego na jej teraźniejszość.

Antonio zapomniał o złym traktowaniu , jakiego doznał w dzieciństwie ; Zapomniał też, że lubi pisać, ubierać się, grać, choć dla jego ojca były to „dziewczęce rzeczy” bezużyteczne. Zapomniał o tylu doświadczeniach, tak wielu pragnieniach, ukrył tak wiele nadziei …

Cień, koncepcja ukuta przez szwajcarskiego psychiatrę Carla Gustava Junga , oprócz reprezentowania całości nieświadomości (w wymiarze indywidualnym i zbiorowym), odnosi się również do cech i postaw osobowości jednostki, których ta ostatnia w żaden sposób nie rozpoznaje. świadomy.

Antonio nie zdawał sobie sprawy, że może wymknąć się spod kontroli i działać gwałtownie w stresujących sytuacjach. Ponadto ukrywał w swoim cieniu traumatyczne przeżycia, potrzeby, które nie były wówczas zaspokojone oraz pragnienia, których nie był w stanie spełnić, ponieważ zostały stłumione.

Jak napisał Jung:

„Nie osiąga się oświecenia przez fantazjowanie o świetle, ale poprzez uświadamianie ciemności”.

Aby oświetlić nasze ciemne obszary i dać głos tym stłumionym doświadczeniom, pragnieniom i cechom osobowości, musimy je wydobyć na światło dzienne i nad nimi pracować.

Z jednej strony musimy przyjąć naszą najciemniejszą przeszłość , bez względu na to, jak niszcząca może być, zobaczyć, jak wpływa ona na nas w naszej teraźniejszości i pracy, aby nie szkodziła nam ani naszym bliskim.

Z drugiej strony musimy odzyskać połączenie z naszym wnętrzem , poznać siebie i zintegrować w naszym świadomym ja wszystkie te cechy osobowości, pragnienia i marzenia, które tak dawno skrywały się w naszym cieniu.