Sześć osobowości geniuszy
Bertrand Regader
Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jakie są cechy umysłu geniusza?
Wielkie osobowości, które wyróżniają się potencjałem twórczym i imponującym efektem swoich prac, są nie tylko zdolne do wniesienia wyjątkowego wkładu w społeczeństwo, ale także wykazują szereg cech, które czynią je niepowtarzalnymi w swojej dyscyplinie .
Osobowość, która wyróżnia geniuszy
Poniżej możesz zobaczyć główne cechy osobowości, które czynią geniuszy genialnymi . Niektóre z nich budzą podziw, ale nie wszystkie są korzystne.
1. Są bardzo perfekcjonistami
Według psychologa Howarda Gardnera geniusze poświęcają dużo czasu i wysiłku na doskonalenie tego, w co wkładają całą swoją pasję. Nie ograniczają się do materializowania tego, co stworzyli w umyśle, ale szukają możliwych niepowodzeń, wymyślają rozwiązania, stosują je do swoich kreacji i sprawdzają, czy sytuacja została rozwiązana.
Ma to oczywiście związek z samodyscypliną i samokrytyką, ale nie jest to poziom wymagań narzucanych z zewnątrz, ale rodzi się z chęci doskonalenia, która wypływa z siebie i jest bardzo korzystna. W końcu nikt lepiej nie zna dzieła i jego ewentualnych niedoskonałości niż osoba, która je stworzyła.
2. Wykazują nienasyconą ciekawość
Według Mihaly Csikszentmihalyi , jednym z wielkich odniesień psychologii pozytywnej, czymś, co odróżnia geniuszy od innych ludzi, jest ich ogromna ciekawość rozwijania oryginalnych lub atrakcyjnych pomysłów . Oznacza to, że nie poprzestają na wyobrażaniu sobie, jak by to było namalować pewien obraz, stworzyć pewną maszynę czy napisać pewną powieść, ale kierują się ku faktycznej kreacji tych dzieł. Łączą swoje fantazje z rzeczywistością, ponieważ są tak zafascynowani tym, co sobie wyobrażają, że chcą poczuć, jak by to było, gdyby je wcielono w życie.
Jest to jednocześnie dobre i złe, bo wiąże się z momentami głębokiej frustracji, kiedy pojawiają się problemy w praktycznym zastosowaniu pomysłu, podczas gdy reszta ludzi czuje się usatysfakcjonowana poczuciem pewności, że fantazjuje o tym, co się nie wydarzy.
3. Kierują się wewnętrzną motywacją
Ta funkcja wywodzi się z dwóch poprzednich. Kiedy mówi się, że geniusz żyje dla swojej pasji, nie oznacza to, że poświęca dużo czasu i wysiłku, aby uzyskać korzyści na końcu procesu twórczego.
Jak wyjaśnia Dan Pink w swojej książce Niesamowita prawda o tym, co nas motywuje, geniusze uważają, że to oni są pierwszymi, którzy są zainteresowani doskonaleniem swoich dzieł, ale nie robią tego dla uznania społecznego lub nagród finansowych , ale ponieważ cieszą się ścieżką, która prowadzi do celu. Oznacza to, że ich motywacja jest wewnętrzna, a nie zewnętrzna, ponieważ nie można jej oddzielić od procesu tworzenia, ani też nie wynika z nagrody, która nie jest z nim organicznie zintegrowana. Praca, która charakteryzuje geniusza, nie jest narzędziem, ale celem samym w sobie.
4. Jego życie jest jego pracą
Ponieważ ciekawość i pasja, która prowadzi ich do dążenia do pracy, bierze się z głębi ich bytu, geniusze zwykle nie wyznaczają granicy między życiem osobistym a zawodowym . W pewnym sensie to dobrze, bo oznacza to, że spędzając dużo czasu na myśleniu o swojej twórczości (nawet w najdziwniejszych sytuacjach), są w stanie lepiej nawiązywać genialne relacje między pomysłami, których nikt nie pomyślałby porównać. Innymi słowy, geniusze czerpią korzyści z wielu innych źródeł inspiracji.
Może to jednak być szkodliwe dla twojego życia towarzyskiego, ponieważ przyjaciele i związki czasami zajmują tylną pozycję, gdy pojawia się przełomowy pomysł, który wymaga przerwania rozmowy w celu bazgrania na notatniku lub pośpiesznego powrotu do pracy.
5. Są samoukami
Jeśli chodzi o rozwijanie wyjątkowych umiejętności i unikalnego potencjału twórczego, ilość formalnego wykształcenia otrzymanego w szkołach średnich lub na uniwersytetach nie pokrywa się z osiągniętym potencjałem. Badacz Dean Simonton zbadał serię 350 geniuszy, takich jak Beethoven czy Galileo Galilei i odkrył, że zdecydowana większość z nich ma średni poziom wykształcenia.
Zarówno osoby z bardzo kompletnym i specjalistycznym poziomem wykształcenia, jak i osoby, które ledwo kształciły się w szkołach, rzadziej znajdowały się w tej grupie postaci historycznych, które wniosły ważny wkład w ludzkość. Oznacza to, że znaczna część składników, które służą tworzeniu geniuszy, pochodzi z samouczenia poza salą lekcyjną .
6. Są samotni
Mihaly Csikszentmihalyi zwraca uwagę, że poza rzadkimi przypadkami geniuszy urodzonych w dobrze usytuowanych i spokrewnionych rodzinach, większość z nich jest samotnikami i ma problemy z nawiązaniem stabilnych relacji. Ich praca jest zwykle tak intensywna i wymagająca, że życie emocjonalne ulega pewnym zmęczeniom, zwłaszcza w młodszych latach.
Podczas gdy ogromna większość ludzi nie jest zainteresowana doskonaleniem swoich umiejętności lub specjalizacją w jakiejś dziedzinie nauki lub sztuki, geniusze nie tylko są chętni do podjęcia takiej ofiary, ale czują potrzebę jej podjęcia. Dlatego tworzy się przepaść między nimi a resztą społeczeństwa, które niejednokrotnie patrzy na nich dziwnie i patrzy tylko na końcowe rezultaty ich pracy.
Podsumowując…
George de Savile powiedział przed wiekami, że człowiek, który jest mistrzem cierpliwości, jest mistrzem wszystkiego innego, a jest to szczególnie prawdziwe, jeśli przestaniemy myśleć o cechach geniuszy.
Wszystkie osobiste cechy geniuszy, które widzieliśmy, mają coś wspólnego: rodzą się z potrzeby eksperymentowania z technikami i pomysłami, z pragnienia, które wypiera prawie wszystkich innych .
Już sam ten fakt pozwala im poświęcić wiele czasu i wysiłku na szlifowanie swoich umiejętności, az tego motoru rozwoju osobistego rodzą się wszystkie te cechy, które zachwycają geniuszy. Nie tyle talent, ile czas i entuzjazm poświęcony doskonaleniu się, decyduje o tym, aby zaoferować coś wyjątkowego i niemal doskonałego.
