„Po porodzie oddzielenie dziecka od ciała matki musi wynosić zero”
Sílvia Díez
Neonatolog, specjalizujący się w neurologii okołoporodowej. Jego badania nad kontaktem skóra do skóry zrewolucjonizowały opiekę nad wcześniakami.
Nils Bergman jest jednym z czołowych badaczy wpływu na neuroplastyczność mózgu noworodka w pierwszych tysiącach minut życia, które to doświadczenia określają jego zdrowie fizyczne i psychiczne, a także zdrowie matki.
Ten szwedzki neonatolog, który zainstalował się w Afryce, gdzie pracuje jako misjonarz w szpitalu w Kapsztadzie w RPA, odkrył, że przeżywalność wcześniaków pozostawionych przy piersiach matek wzrosła o 50% w porównaniu z tymi, które zostały w inkubatorach, między innymi dlatego, że ta izolacja wywołała toksyczny stres u noworodka.
Ciało matki jest naturalnym środowiskiem noworodka, a utrzymywanie z nim kontaktu pozwala na dobrą regulację temperatury ciała, tętna, oddychania oraz dostrojenie częstotliwości mózgu dziecka do częstotliwości mózgu matki.
Jako ssaki, twórca metody skin-to-skin - znanej również jako kangur care - zapewnia, że musimy być blisko ciała matki, aby inteligentne programy epigenetyczne odpowiedzialne za rozwój neuroplastyczności mózgu i konfiguracja hormonalna, zarówno matki, jak i dziecka ; mechanizmy, których skutki trwają w czasie. Ten sam kontakt powoduje, że zachowanie dziecka stymuluje laktację u matki i uwalnia oksytocynę, hormon wiążący.
Jednak te dary natury mogą być łatwo hamowane przez interwencje z zewnątrz, gdy nasza kultura ingeruje w biologię. Dr Bergman stara się rozpowszechniać tę wiedzę i nigdy nie odłączać dziecka od ciała matki. Pracuj nad przywróceniem pierwotnego biologicznego paradygmatu, który zdenerwował nasze praktyki medyczne.
„Ginekolodzy, położne i pediatrzy są słabo wyszkoleni i niewiele wiedzą o znaczeniu tego paradygmatu ” - mówi Nils Bergman.
Wywiad z Nilsem Bergmanem
-Mówisz, że tysiąc minut po urodzeniu ustanawia połączenia nerwowe naszego mózgu na całe życie, a także nasze przekonania na temat świata.
- W efekcie te tysiące minut, czyli te 16,66 godzin, stanowią metaforę do rozmowy o tym, jak powinien wyglądać pierwszy dzień naszego życia od chwili narodzin. Dla dobrego rozwoju neuronalnego niezwykle ważne jest, aby przez cały ten dzień matka pozostawała z dzieckiem w stałym kontakcie skóra do skóry. W ten sposób dziecko będzie mogło w pełni rozwinąć neuroplastyczność neuronalną, a adaptacja mózgu do nowego świata zajmie mniej czasu.
-Co się dzieje, gdy tak nie jest i następuje separacja?
-W neurobiologii terminy „bezpieczny” lub „niebezpieczny” pochodzą z naszej neurocepcji i pierwsze doświadczenia jakie mamy dotyczące tego, jaki jest świat - bezpieczne lub niebezpieczne miejsce - będą pierwszym sygnałem, który otrzymają receptory genetyczne, aby zdecydować, w jaki sposób podłączaj nasz mózg, to znaczy podłączaj go w zależności od tego, czy jesteśmy w dobrym, czy niebezpiecznym świecie.
Jeśli sygnał określa, że znajdujemy się w niebezpiecznym świecie, oznacza to wysokie wydzielanie kortyzolu, aby poradzić sobie z niebezpieczeństwem, a zatem, aby to osiągnąć, receptory kortyzolu są włączone. Ale wysoki poziom kortyzolu ma bardzo negatywne długoterminowe skutki, zarówno fizyczne, jak i psychiczne dla zdrowia.
To sprężysta odpowiedź. Odporność implikuje i wymaga zdolności wydzielania wysokiego poziomu kortyzolu w celu radzenia sobie ze stresem; Ale - i to jest duża litera - odporność oznacza również, że masz dużą liczbę receptorów kortyzolu, które będą musiały powrócić do normalnego poziomu, abyś mógł odzyskać spokój po stresie. Oznacza to zatem, że masz połączenia dopaminowe (wysoki poziom dopaminy wiąże się z przyjemnością, a niski z negatywnymi emocjami), które współistnieją z obwodami oksytocyny.
- Nauczyłeś się, że kiedy dziecko jest oddzielone od ciała matki, dziecko ma różne reakcje. Czy jedna z twoich odpowiedzi jest stanem nadmiernej czujności?
-Każde zagrożenie wymaga oceny, więc nadzór jest pierwszym poziomem, na którym umieszczane jest dziecko, gdy czuje się ono niebezpieczne, to znaczy, gdy nie znajduje się w swoim naturalnym środowisku, jakim jest ciało matki.
Hypervigilance - stan podwyższony - towarzyszy płacz, kiedy to zagrożenie już go bardzo przeraża.
Jeśli matka go nie ratuje, to znaczy, że ona również jest w niebezpieczeństwie, a wtedy płacz ustaje i uruchamiane są inne mechanizmy obronne, np. Tzw. Mechanizm „zamrażania”. Jest to stan przerażenia, który implikuje bardzo wysoką aktywność i autonomię, zarówno ciała, jak i mózgu dziecka, który nie może trwać zbyt długo, ponieważ wiąże się z dużym zmęczeniem.
Jeśli matka nadal nie ratuje dziecka, interpretuje, że musi spróbować przetrwać tak długo, jak może, dopóki nie wróci. Prowadzi to do dysocjacji, stanu, w którym tętno jest zmniejszone, a także temperatura ciała, w celu jak najdłuższego oszczędzania energii.
- Czy możesz nam wyjaśnić, jakie są główne punkty naturalnego paradygmatu biologicznego, który zalecasz, aby wyzdrowieć i zastosować przy porodzie i po porodzie?
-Oddzielenie dziecka od ciała matki musi wynosić zero. Tylko mama i kontakt z jej ciałem mogą sprawić, że noworodek poczuje się bezpiecznie. Na dziecko przenoszone są wszystkie doznania matki, ale przede wszystkim jego zapach wywołuje poczucie bezpieczeństwa i wyzwala wydzielanie hormonów, takich jak oksytocyna, która jest źródłem dobrego samopoczucia. Dla matki oksytocyna jest również kluczowym hormonem, aby cały proces przebiegał w zdrowy sposób. Oksytocyna jest hormonem więzi społecznych i rodzinnych.
Jestem absolutnie przekonana, że tysiąc minut po urodzeniu może na zawsze ukształtować nasze ciało w zdrowy lub niezdrowy sposób. Jednak nikt tego nie studiuje i zastanawiam się, dlaczego.
W kontakcie skóra do skóry wszystko jest korzystne. Powinniśmy być bardzo zaniepokojeni szkodami i zagrożeniami, jakie powoduje to oddzielenie od ciała matki. W rzeczywistości kontakt skóra do skóry jest tym, czego wymaga i potrzebuje nasza naturalna biologia; Nie chodzi o to, że jest lepiej, ale o to, że jest to normalne i naturalne dla naszej biologii, podczas gdy separacja jest szkodliwa i nienaturalna.
-Czy bycie kangurkiem-matką jest również ważne dla zapewnienia dziecku dobrego cyklu snu?
Zapach matki determinuje zdolność dziecka do kontrolowania snu i przebudzenia. Zapach pozwala również dziecku zlokalizować sutek matki i czuć się bezpiecznie jak ssak. Wszystko to konfiguruje ciało migdałowate dziecka, gruczoł odpowiedzialny za nasze podstawowe reakcje emocjonalne i wydzielanie dopaminy.
Inteligencja to dziwna rzecz, której tak naprawdę nikt nie wie, co to jest. A dla mnie najważniejszy jest rozwój inteligencji emocjonalnej (która zależy od ciała migdałowatego), pamiętając również, że okablowanie mózgu jest zbudowane od mózgu emocjonalnego w górę.
-Czy karmienie piersią jest również ważne dla zdrowia psychicznego i emocjonalnego dziecka?
- Zdrowie psychiczne dziecka wymaga różnych bodźców, a pierwszym i najważniejszym z nich jest poczucie bezpieczeństwa. To jest najistotniejsza i najważniejsza w perspektywie długoterminowej i realizacji wszystkich naszych podstawowych potrzeb biologicznych. Karmienie piersią zapewnia to bezpieczeństwo znacznie bardziej niż jakikolwiek inny element. Karmienie piersią jest rzeczywiście jednym z najlepszych sposobów karmienia dziecka, ale to także znacznie więcej.
- Jaką rolę powinien odgrywać ojciec w metodzie skin-to-skin?
- Ojciec powinien przez godzinę ćwiczyć metodę „skóra do skóry” w pierwszych godzinach po urodzeniu dziecka. Twój mózg ma również neuroplastyczność, którą należy aktywować poprzez ten kontakt. Jednak to matka powinna spędzać z dzieckiem najwięcej czasu „skóra do skóry”.
Pewien szwedzki nauczyciel powiedział kiedyś: „Rodzina rodzi się na sali porodowej”.
-O ile mniej interwencji przy porodzie więcej zdrowia fizycznego i psychicznego na zawsze?
- W niektórych przypadkach konieczne są interwencje. Powinno być jasne, że w ogóle nie chcemy unikać interwencji. Ale najpierw musimy ustalić, jakie testy są naprawdę potrzebne po urodzeniu, a następnie możemy je wykonać, gdy dziecko jest w kontakcie skóra do skóry i podczas karmienia.
- Czy powiedziałbyś, że gdybyśmy poprawili warunki, które otaczają nasze narodziny, dostosowując je do naszych biologicznych potrzeb i programów epigenetycznych, poprawiłyby się również nasze społeczeństwa?
-Tak. Wiemy, że istnieje program, który zaczyna się w pierwszych 1000 minutach życia, jednak nikt go nie studiował i warto się zastanawiać, dlaczego. Zaskakujące jest to, że to, co wiemy o tym programie, pochodzi z nauki z innymi ssakami w pierwszych minutach po urodzeniu.
