Nasza kultura miłości jest przestarzała
Kultura miłości zakorzeniona w heteroseksualnej, monogamicznej i reprodukcyjnej parze nie może odzwierciedlać ogromnej różnorodności relacji międzyludzkich.
Czy sposób, w jaki kochamy siebie, kiedykolwiek się zmieni? Myślę, że tak: miłość to nieustannie ewoluująca konstrukcja .
Na każdym etapie historycznym budowaliśmy pełną miłości kulturę, dostosowaną do naszego sposobu organizowania się politycznego, gospodarczego i społecznego. Każda zmiana społeczna i kulturowa przekształca nasze sposoby nawiązywania relacji i nasz system emocjonalny, głównie poprzez historie, sztukę i kulturę.
Potrzebujemy miłosnej zmiany
Jesteśmy w czasie, gdy nasza kultura miłości pozostaje taka sama jak w XIX wieku : romantyczna miłość tamtych czasów była zbudowana na egoizmie, permanentnym niezadowoleniu, cierpieniu i autodestrukcji, poświęceniu i całkowitym poddaniu się, wina i grzech. W tym czasie powstała para heteroseksualna, młoda i w wieku rozrodczym, oparta na ekskluzywności i monogamii jako formie najwyższej miłości.
Ten model miłości wzniósł się na tron uczuć w hierarchii miłości: wydaje się, że bez partnera nikt nas nie kocha , a my czujemy się samotni i porażki. Cenimy miłość partnera bardziej niż wszystkie uczucia, którymi cieszymy się w naszej rodzinie i sieciach społecznościowych, dlatego poświęcamy tyle czasu i energii, aby znaleźć drugą połowę.
W tym sensie miłość jest zbiorową iluzją , mitem, mirażem, który trzeba zdemistyfikować. Miłość nie jest wieczna, nie jest doskonała, nie uszczęśliwia ani nie prowadzi do raju: relacje międzyludzkie są nadal bardzo złożone, konfliktowe i wciąż bolesne. Żaden związek nie jest wieczny , żaden nie zaspokaja wszystkich naszych potrzeb emocjonalnych, żaden nie rozwiązuje naszych problemów ani nie ratuje nas od niczego, a wszystkie są konfliktowe i często bolesne.
Teraz, kiedy zdaliśmy sobie sprawę, że miłość jest patriarchalnym mitem, który pomaga wszystkim pozostać takim samym i nic się nie zmienia, i że nie czyni nas szczęśliwymi, ponieważ nie można dobrze kochać się w strukturach nierówności, dominacji i podporządkowania, możemy wreszcie do tego przystąpić. wyobraź sobie inne sposoby kochania się. Od feminizmów pracujemy, aby uwolnić miłość od machizmu, indywidualnie i zbiorowo: wiemy już, że możemy przekształcić i rozszerzyć naszą koncepcję miłości oraz wymyślić inne sposoby kochania siebie z dala od modelu miłości, który został nam narzucony.
W rzeczywistości chodzi po prostu o wydobycie na światło dzienne wszystkiego, co pozostaje niewidoczne dla naszych oczu. Istnieje wiele rodzajów relacji międzyludzkich, a każdy z nich jest wyjątkowy w skali światowej. Są pary, które kochają się bez seksu, są pary, które uprawiają seks bez romantyzmu, są biseksualne, heteroseksualne i homoseksualne trójkąty, które mają synów i córki, a które nie. Są poliamoryczne pary, swingersi, BDSM, panseksualiści, aseksualiści, są ludzie, którzy żyją szczęśliwie bez partnera, są ludzie, którzy mają wielu partnerów. Są ludzie, którzy żyją w tradycyjnych rodzinach lub rodzinach tworzonych przez nowych małżonków z synami i córkami poprzednich partnerów. Są rodziny niepełne i niepełne, rodziny przyjaciół bez więzi pokrewieństwa, plemiona zastępcze, samorządne wspólnoty w ekowioskach lub budynkach miejskich, są ludzie, którzy mieszkają w spółdzielniach mieszkaniowych: nasza miłość i rzeczywistość seksualna jest bardzo zróżnicowana , bardzo złożona, pełne kolorów i odcieni.
Rewolucja seksualna i pełna miłości
Nasze sposoby kochania siebie zaczęły się zmieniać wraz z feministyczną rewolucją lat 70. XX wieku, kiedy mogliśmy oddzielić przyjemność seksualną od reprodukcji, kiedy mogliśmy studiować i pracować, kiedy pojawiła się pigułka, prawo aborcyjne i prawo rozwodowe. .
W miarę jak kobiety przestają uzależniać się emocjonalnie i ekonomicznie od mężczyzn w krajach bardziej rozwiniętych, sposoby wspólnego życia i życia ulegają stopniowej zmianie. Dziś możemy wybrać, z kim się spotykamy, na jakich warunkach, a nawet kiedy, zgadzamy się na porozumienia z naszymi partnerami i możemy swobodnie wyjechać lub zostać.
Nadal pracujemy wiele godzin dla mężczyzn za darmo , ale różnica stopniowo się zmniejsza, ponieważ kobiety uwalniają się od naszej tradycyjnej roli służącej. Uczymy się kochać siebie i dbać o siebie, więc sposób, w jaki kochamy siebie i innych, zmienia się.
Rozwój społeczeństwa, zmiany prawa, zmiana relacji: na przykład coraz więcej krajów akceptuje równe małżeństwa, które pozwalają milionom ludzi kochać się bez strachu i mieć takie same prawa jak każda para heteroseksualna. Homoseksualizm i lesbijstwo, biseksualność i transseksualność zostały zdepatologizowane , chociaż wciąż jest wiele osób na marginesie systemu, ponieważ ich sposób bycia i kochania nie pasuje do mandatów płci ani do patriarchalnego romantyzmu.
Wiele pozostaje do zrobienia w dziedzinie edukacji, kultury i komunikacji. Branże kulturalne mają obsesję na punkcie historii miłosnych opartych na tradycyjnym modelu i utrwalają w swoich opowieściach wszystkie stereotypy, mity i role płciowe. Nadal oferują te same modele kobiecości i męskości oparte na niższości jednych i wyższości innych, i nie mają odwagi zajrzeć w rzeczywistość, by opowiedzieć nam inne historie miłosne.
Disney był szeroko krytykowany za swoje historie o pasywnych i uległych księżniczkach oraz książętach zbawcach i stara się wzmocnić swoich bohaterów, tak jak widzieliśmy w jego najnowszych produkcjach, ale nadal mitologizuje romantyczną miłość i nadal tworzy stereotypy dla swoich bohaterów.
Aby zmienić naszą kulturę miłości , musimy opowiedzieć sobie inne historie, z innymi wątkami, innymi bohaterami i bohaterkami, innymi szczęśliwymi zakończeniami. Potrzebujemy innych wzorców miłości, a przede wszystkim przykładów, jak rozwiązywać konflikty emocjonalne i sentymentalne bez przemocy.
Najwyższy czas zażądać, aby firmy kulturalne i ludzie w nich pracujący nie przyczynili się dalej do utrwalania patriarchatu , aby się uczyli i trenowali, aby aktywizowali swoją wyobraźnię, wychodzili poza schemat ratowania chłopców. Dziewczyno, przestań sprzedawać nam romantyczny mit jako zbawienie i rozwiązanie wszystkich naszych problemów.
Rysownicy, scenarzyści, graficy, pisarze, dziennikarze, producenci, redaktorzy, reżyserzy: teraz, gdy zmiany technologiczne są tak spektakularne, nadszedł czas na zmianę narracji i treści. Jesteśmy już w XXI wieku, jesteśmy w trakcie rewolucji miłosnej, seksualnej, emocjonalnej i uczuciowej, domagając się prawa do cieszenia się miłością, budowania relacji egalitarnych, cieszenia się seksem i związkami na wolności.
