Dlaczego są dorośli, którzy są niedojrzali emocjonalnie?
Uważamy za pewnik, że osoba dorosła jest dojrzała i zrównoważona. Ale dzisiaj żyjemy w społeczeństwie nierównowagi, narcyzmu i niedojrzałości emocjonalnej. Co to znaczy być osobą dojrzałą emocjonalnie? Co możemy zrobić, aby wzmocnić naszą równowagę osobistą?
Na pewno znasz ludzi, którzy pomimo tego, że są dorośli, reagują całkowicie niedojrzale i którzy w pewnych sytuacjach zachowują się jak małe dzieci.
Lata dzieciństwa i dorastania człowieka, okres znacznie dłuższy niż w przypadku innych gatunków na naszej planecie, stanowią czas uczenia się, którego człowiek powinien potrzebować od urodzenia do dorosłości, aby osiągnąć dojrzałość emocjonalną, równowagę. niezależność osobista, społeczna i ekonomiczna.
To teoretycznie, ponieważ w praktyce, po przeżywaniu tych etapów gromadzących poważne deficyty rozwojowe, wielu ludziom nie udaje się osiągnąć dojrzałości emocjonalnej odpowiadającej ich wiekowi biologicznemu i nadal przenosić dziecięce cechy i zachowania w dorosłość.
Co to znaczy być osobą dojrzałą emocjonalnie?
Gdybyśmy wyobrazili sobie poziom dojrzałości emocjonalnej ludzi jako ciągłą linię, w centrum moglibyśmy znaleźć równowagę, a na końcach natrafilibyśmy na osobowości przeciwne, ale równie niedojrzałe i niezrównoważone.
Na jednym końcu tej wyimaginowanej linii znaleźlibyśmy ludzi, którzy nie mogą nie dać się porwać impulsom i którzy łatwo tracą kontrolę. Z drugiej strony mielibyśmy tych ludzi, którzy tłumią swoje emocje i ledwo dają wgląd w to, co czują. Są uprzejmi i poprawni, ale w swoich działaniach są zimni i zdystansowani.
Obie skrajności dotyczą osób z wyraźnymi zaburzeniami równowagi osobowości i poważną niedojrzałością emocjonalną.
Wysoki stopień dojrzałości oznacza bycie połączonym z emocjami, umiejętność ich słuchania i kierowania nimi tak, aby nie szkodziły nam ani innym ludziom.
Możemy zdefiniować dojrzałość emocjonalną jako równowagę między głową a sercem, między rozumem a emocjami. W zrównoważonej i dojrzałej osobie, w obliczu najróżniejszych sytuacji między tymi stronami, zostaje nawiązany zdrowy i zrównoważony dialog, który nie dominuje nad drugim.
Pochodzenie niedojrzałości emocjonalnej w wieku dorosłym
Większość osób, które chodzą na terapię, w dzieciństwie i / lub okresie dojrzewania nie miała zdrowego modelu zarządzania emocjami. Z powodu tego braku, jakaś część jego wewnętrznej istoty nie mogła odpowiednio dojrzeć i ten temat stał się stagnacją na pewnym etapie jego procesu ewolucyjnego.
Aby porozmawiać o tym, jak osiągnąć upragnioną dojrzałość emocjonalną, przyjrzyjmy się sprawie Rosy. Ta młoda mama dwójki dzieci, jednego 5 i jednego 2-latka, przyszła do mojego gabinetu, aby spróbować zmienić niekontrolowane i szkodliwe reakcje, które codziennie uciekały jej przed jej maluchami. Jak mi powiedział na swojej pierwszej randce, bardzo łatwo stracił nerwy, wrzeszczał na nich, a nawet okrutnie ich obrażał.
Przyznał, że czasami nie był w stanie się zdystansować i ostatecznie „był bardziej dziewczyną niż oni”.
Kiedy byłam dziewczynką, nikt nie przestawał słuchać Rosy. Żaden dorosły nie przyszedł, aby jej towarzyszyć lub opiekować się nią z szacunkiem lub miłością. Jej rodzice byli zbyt zajęci pracą i prawie nie spędzali z nią czasu.
Jej starsi bracia opiekowali się nią z małą cierpliwością i mniejszą czułością, a czasami przypominała sobie, że opiekowała się dziewczyną, której rodzice zostawali w domu. Wspomnienie jednej z tych opiekunów było szczególnie gorzkie, była gwałtowną osobą, która nie tylko krzyczała na nią bez wytchnienia, ale także kilkakrotnie ją atakowała.
Przez całe dzieciństwo Rosę opiekowało się wiele osób, ale żadna z nich nie miała dojrzałości ani oddania, by móc zaoferować jej zdrowy model równowagi emocjonalnej. Dziewczyna nauczyła się stawiać czoła sytuacjom z krzykiem i siłą, tak jak to się stało, gdy w domu wybuchł konflikt.
Mała Rosa dorastała, ale jej „dziewczynka” utknęła w przeszłości. Nie był w stanie prawidłowo dojrzeć.
Kiedy w jej teraźniejszości jej dzieci kłóciły się lub złościły, nie wiedziała, jak zmierzyć się z sytuacją w prawdziwie dorosły sposób (dojrzały i zrównoważony) i reagowała krzykiem lub groźbą, tak jak w domu w dzieciństwie.
Jak osiągnąć dojrzałość emocjonalną
Celem, jaki postawiliśmy sobie w terapii w tego typu przypadkach, jest znalezienie i wzmocnienie równowagi emocjonalnej, której nie można było się nauczyć w przeszłości. Nie jest to kwestia dominacji jednej części (emocjonalnej czy racjonalnej) nad drugą, ale raczej to, że uczą się dialogu i znajdują punkt środkowy , z którego mogą wspólnie podejmować decyzje w sposób dorosły i empatyczny, rozumiejąc innych i asertywne wyrażanie emocji.
Podczas swoich sesji Rosa odkładała na bok ekstremalną impulsywność i brak kontroli, aby znaleźć swoje centrum, równowagę i dojrzałość emocjonalną.
Kiedy jej serce i głowa nauczyły się współpracować, w końcu była w stanie zrozumieć i wczuć się w siebie i swoje dzieci.
Chociaż w dzieciństwie nie mieliśmy zdrowego wzorca dojrzałości i równowagi emocjonalnej, nie możemy tracić nadziei. Zawsze jesteśmy na czas, aby porzucić szkodliwe ekstremizmy i stać się w końcu dojrzałymi i zrównoważonymi ludźmi, którymi możemy być.
