Kto jest twoim niewidzialnym przyjacielem?

Francesc Miralles

Jest zawsze z tobą, jak dodająca otuchy obecność, ale hałas i rozrywki uniemożliwiają ci zobaczenie go. Jeśli dam ci wskazówkę, czy będziesz wiedział, jak to rozpoznać?

Stories to Think to podcast zawierający krótkie historie, które pomogą Ci się rozwijać. Posłuchaj tego i udostępnij.

Nauczycielka spojrzała z wdzięcznością na jedynego studenta, który w ten piątek uczęszczał na uniwersytet dla dorosłych . Odkąd przeszła na emeryturę, lubiła uczyć emerytowanych ludzi, którzy nigdy nie mieli dostępu do filozofii.

Tego popołudnia ulewnego deszczu z tuzina uczniów uczęszczających na jego zajęcia do klasy wszedł tylko Abel, stary taksówkarz, który pięć lat temu oddał swój samochód i prawo jazdy swojej najstarszej córce. Abel spojrzał zawstydzony na puste krzesła i stoliki wokół niego.

- Wygląda na to, że jesteśmy sami - szepnął, podejrzewając, że zajęcia zostaną zawieszone.

„Przepraszam, ale muszę ci zaprzeczyć, Abel” - odpowiedział nauczyciel. Nawet jeśli jesteś jedynym uczniem, który przyszedł, gdybym teraz wyszedł i zostawił cię w klasie, nie byłbyś sam. Jest jeszcze ktoś .

Abel z początku zaniemówił, ale w końcu zapytał:

- Chcesz powiedzieć, że jest tu duch? Obecność kogoś, kto żył dawno temu?

„Gdyby był ktoś taki, wątpię, czy byłbym w stanie to dostrzec” - odpowiedziała. Moim zdaniem duchy widzą tylko ci, którzy są przekonani o ich istnieniu . I nawet nie wiem, czy istnieje życie po śmierci.

„Rozumiem”, powiedział Abel, zachwycony możliwością debaty z nauczycielem. Więc co masz na myśli mówiąc o kimś innym?

-Jeśli zostawię ci tylko dziesięć minut, co mam zamiar zrobić, może spotkasz swojego niewidzialnego przyjaciela .

Taksówkarz otworzył oczy, próbując zrozumieć, o czym mówił nauczyciel, który kontynuował:

- Ten niewidzialny przyjaciel jest zawsze z tobą, chociaż wiele razy nie zdajesz sobie z tego sprawy z powodu hałasu i rozpraszania świata. Czy odważysz się go poszukać, kiedy zejdę do kantyny w poszukiwaniu dwóch kaw? Dziś zapraszam do nagrody za udział.

- Oczywiście, że się odważę - powiedział z wdzięcznością. I niechętnie rozmawiał z nauczycielem, zapytał ją:

-Ale, czy możesz dać mi więcej wskazówek?

-Tak, ten przyjaciel podąża za tobą wszędzie, aby cię pocieszyć, nawet jeśli nie możesz go zobaczyć.

- Czy jest więc kimś w rodzaju lekarza?

„Coś w tym stylu…” odpowiedziała dumnie o swoim uczniu. Teraz zostawiam cię na chwilę medytacji nad tym pytaniem: kim jest ten niewidzialny przyjaciel, który nigdy cię nie opuszcza?

Powiedziawszy to, opuścił klasę. Abel czuł się nieswojo , jak wtedy, gdy jako dziecko został ukarany za nieobecność nauczycieli.

Biorąc głęboki oddech, zdał sobie sprawę, że nie słyszy już ryku deszczu.

Burza się skończyła.

Nagle ogarnął go nieznany mu spokój . Pomyślał, że przez prawie pół wieku prowadzenia taksówki bardzo rzadko cieszył się taką chwilą. Kiedy nie rozmawiałem z klientem, pojawiał się kierowca, który tracił panowanie nad sobą i zaczynał krzyczeć.

W domu, wyczerpany tyloma godzinami za kierownicą, jego żona miała mu coś do powiedzenia, a trójka jego dzieci poprosiła go o pomoc w odrabianiu lekcji. Kiedy był starszy, zmusił ich wszystkich taksówkarzy do wykonywania swoich ruchów.

Był szczęśliwy, ale spokój, który teraz czuł, był inny.

W środku tych myśli nauczyciel wrócił z dwiema kawami z mlekiem. Abel podziękował mu, biorąc ją w dłonie.

Zapytała więc:

-Czy odkryłeś, kim jest twój niewidzialny przyjaciel, ten, który towarzyszy ci wszędzie, nawet jeśli nie zdajesz sobie z tego sprawy i uspokaja twoją duszę?

Abel uśmiechnął się i odpowiedział:

-Tak, to cisza.