Nie są przyjaciółmi, są parą

Roy Galán

Nie są zbyt dobrymi przyjaciółmi, nie są kolegami z klasy, to nie jest faza, niekoniecznie jest to miłość, podobnie jak „mężczyzna” pary.

Nie są współlokatorami.

Żadnych przyjaciół.

Biegną razem.

Są lesbijkami i żadna z nich nie „robi” mężczyzn.

Nie potrzebują niczego, co ma falliczny kształt, aby czuć się kompletnym, chociaż mogą wejść w swoje ciała, cokolwiek chcą, aby osiągnąć orgazm, ponieważ po to są ich ciała.

Nie ma lesbijek, nikt nikogo nie nawraca.

Po raz pierwszy podniecasz się lub zakochujesz w kimś i okazuje się, że jest to kobieta.

I nagle każdy ma coś do powiedzenia.

Twoi rodzice, jakbyś do nich należał.

Jakby twoje ramiona i pomysły nie były oddzielnym kawałkiem kosmosu.

Ludzie wokół ciebie, jakbyś nie mógł wymagać emocjonalnej bliskości.

Jakby twój język nie był twój i tam, gdzie zdecydujesz się go umieścić.

Ludzie, których nigdy nie widziałeś, jakby cię znali z czegoś.

Jakbyś nie miał prawa do pieprzonego związku.

Dlaczego wszyscy próbują nam komplikować życie?

Jeśli są już nowotwory i wypadki samochodowe.

Jeśli już umrzemy.

Po co nas zabijać, kiedy żyjemy?

Wydaje się niewiarygodne, że nadal oceniamy miłość.

Obyśmy nadal gorszyli się pocałunkami, a nie nienawiścią.

Że bardziej normalne wydaje się nam obrażanie, wyrzucanie lub atakowanie niż zwykłe pragnienie.

Nie obchodzi mnie, kto jest w twoim łóżku ani w kim się zakochujesz.

Jestem tobą zainteresowany.

Co przychodzi ci do głowy, gdy jesteś z nią.

Jeśli to może cię trochę poprawić.

Co mówi ci do ucha, kiedy wraca do domu.

Jeśli to cię rozśmiesza.

Kobiety zostały wychowane w strachu.

Strach przed byciem kobietą, strach przed napaścią seksualną, strach przed zajściem w ciążę, strach przed samotnością, strach przed niemożnością bycia matką, strach, że lubisz kobiety.

Twoja matka, która chciała mieć wnuki i widzieć cię ubraną jak panna młoda. I teraz?

Twój ginekolog zapyta Cię, czy nie uprawiasz seksu.

Twoi współpracownicy, którzy żartują z Ciebie.

Potrzeba tak wiele, aby stać się widocznym.

Odsłaniając się, aby każdy mógł stanąć między tobą a nią (lub nimi), aby wyrządzić krzywdę.

Jeśli to jedyna piękna rzecz, jaką masz. Jedyna prawdziwa rzecz.

Jeśli jesteś z nią bardziej niż kiedykolwiek, do cholery.

Dlatego musisz się pokazać, nawet jeśli to boli.

Ponieważ to, co robimy, jest piękne.

I nie wstydzimy się piękna.

Ponieważ to, co budujemy, jest wyjątkowe.

I nikt nie może nam tego odebrać.

Kobiety mają prawo do tego, by inne kobiety je pocieszały, opiekowały się nimi, wściekały się na nie, pieprzyły je, czy to matki ich córek i synów, czy to są matkami ich córek i synów, czy się z nimi ożenią, są ich wdowami, czy zapraszają je do tańca.

To jest nasze życie. Jedyny, jaki mamy.

Brońmy naszej wolności, aby żyć nią tak, jak ją czujemy.