Demonized BPD: Chroń swoje piętno

Osoby z zaburzeniami osobowości typu borderline są traktowane jak potwory, a nasi bliscy jak ofiary. Skończmy z piętnem.

Kiedy wyszukujesz w Google „książki na temat BPD” (skrót od diagnozy psychiatrycznej „zaburzenie osobowości z pogranicza”), wśród pierwszych ofert, które się pojawiają, są następujące kopie: „Przestań chodzić po skorupkach jaj: odzyskaj kontrolę nad zachowaniem osoby z zaburzeniem osobowości typu borderline ”i„ Kochanie kogoś z zaburzeniem osobowości typu borderline: jak upewnić się, że niekontrolowane emocje nie niszczą związku.

Staram się przekonać siebie, że autorzy tych książek mieli jak najlepsze intencje. Mam świadomość, że moja diagnoza BPD ma wpływ na moje relacje (jak praktycznie każda diagnoza w mniejszym lub większym stopniu), że wpływa na to, jak traktuję innych, zwłaszcza tych, którzy są mi najbliżsi. Obserwuję z bólem, jak czasami atakuje mój gniew, dysocjacje, niepokój, traumy, panika rozłąki lub porzucenia (by wymienić kilka „symptomów”), które ranią w równym stopniu moich bliskich.

Zdaję sobie sprawę, że tak jak moi bliscy starają się dostosować do moich „specjalnych potrzeb”, które nazywa ich społeczeństwo, i do moich ograniczeń, tak samo jestem w stanie podjąć wysiłek, aby samemu kontrolować swoje zachowanie, ponieważ żadna diagnoza psychiatryczna nie jest pretekstem do gorszego leczenia nikomu. Tak więc każdy, kto chce usunąć mnie ze swojego życia, ponieważ nie chce żyć z moim „szaleństwem” lub moimi dolegliwościami, ma prawo; a kto trzyma się i zostaje, zasługuje na moją troskę, zasługuje na to, by być branym pod uwagę przy wyrażaniu emocji.

Ale to nie znaczy, że przeszkadza mi szukanie pomocy w życiu z tak niepełnosprawną diagnozą i stwierdzenie, że dwie z najsłynniejszych książek o BPD przedstawiają moje doświadczenie jako potwora niszczącego relacje .

Jeśli będę wybredny, może się nawet wydawać niesprawiedliwe postrzeganie moich bliskich jako „ofiar” mojej diagnozy, skoro zbyt często mieli tak wiele do zrobienia przez całe moje życie, że w końcu żyję swoimi emocjami w ten sposób. W ten patologiczny sposób przed społeczeństwem i lekarzami. Podzielmy się obowiązkami (których nie obwiniacie), proszę, zanim dramatycznie sami siebie prześladujemy.

A to wiąże się z przekonaniem, że ludzie z diagnozami psychiatrycznymi przeżywają życie, wyrządzając krzywdę, a my jesteśmy „niebezpieczni” bez leków i bez leczenia (i mówię to z perspektywy pacjenta, który przyjmuje leki i poddaje się leczeniu). Kiedy są już badania, które pokazują, że nasze diagnozy częściej sprawiają, że stajemy się celem przemocy i obrażeń, będąc celem, a nie tym, który strzela.

Powtarzam, wszystko to nie oznacza, że ​​są ludzie z BPD, którzy skrzywdzili innych . To niezaprzeczalne. Zrobiłem. Ale wyczerpuje mnie to, że moje zachowanie, które można znaleźć u innej „zdrowej” osoby, jest bezpośrednio związane z moją diagnozą, że kropki tak szybko się łączą i wydaje mi się, że odnoszenie się do kogoś takiego jak ja to „chodzenie po skorupkach jajka”.

Zostałem zraniony zbyt mocno , bezpośrednio lub pośrednio, mniej lub bardziej subtelnie i dobrowolnie lub nieumyślnie przez „zdrowych” ludzi przed społeczeństwem, abym teraz był skłonny pozwolić, aby wybuchy złości lub szkody były przypisywane wyłącznie diagnozie . Zwłaszcza, gdy jako kobieta przez długi czas przekierowywałam ten gniew na siebie w formie samookaleczenia.

Jak pomóc osobie z BPD

Tak więc moim zdaniem, jeśli chcesz pomóc bliskiej osobie z tą diagnozą (a nawet innej), wysłuchaj jej przed przeczytaniem tych książek. Zastanów się, co jesteś skłonny dać jako osoba i co masz nadzieję otrzymać, a jeśli bilans jest pozytywny, zostań.

Ponieważ możliwe jest nadanie priorytetu własnemu samopoczuciu i jednoczesne wzięcie pod uwagę zdrowia ukochanej osoby, z BPD lub bez. Ponieważ można znaleźć złoty środek .

I nie sądzę, osobiście, że te dwie książki (które są niczym innym jak zwykłymi przykładami kultury demonizującej ludzi z diagnozami psychiatrycznymi) zawierają klucz do tego paktu pokojowego, jak to robią najbardziej szczere i najbardziej uczciwe rozmowy. możliwe twierdzenia.