Stopa przeznaczona do biegania boso
Uderzenie, które powstaje w stopie, jest lepiej rozpraszane i pomaga ją wzmocnić.
Averie Woodard-unsplash
Stopa jest przeznaczona do biegania boso: staw podskokowy amortyzuje wstrząsy jak amortyzator, a rozproszony układ stawowo-więzadłowy kieruje obciążenie podczas chodu. Podczas treningu skóra właściwa gęstnieje i twardnieje. Te cechy nie istnieją same w sobie, są one rozwijane poprzez naukę płynnego, płynnego, starannego działania i dobrej techniki.
Dzięki zaangażowaniu większej liczby mięśni i ścięgien obciążenia są rozkładane, a stopa mniej cierpi, co zmniejsza ryzyko kontuzji. Z biegiem czasu możesz biegać bez dyskomfortu.
Jeśli nosiłeś buty przez całe życie, twoje stopy są słabe i atroficzne z powodu niewielkiego użytkowania: skóra, mięśnie, kości, ścięgna … Aby obudzić te zapomniane struktury, musisz używać bosych stóp.
Bieganie bez butów jest dobre dla zdrowia
Uwielbiam biegać boso po trawie i piasku plaży. Na innych obszarach nie bawię się już tak dobrze, ale nadal kontaktuję się z lądem, kiedy tylko mogę. Oprócz osobistego gustu, każdego dnia pojawiają się nowi biegacze boso i od jakiegoś czasu badano znaczenie przywrócenia tego zwyczaju, ponieważ wiemy, że robili to nasi przodkowie codziennie.
Dziś w lekkoatletyce nie mamy wielu przykładów, ale byli wśród mistrzów tacy jak Abebe Bikila czy Zola Budd . W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Nature zaobserwowano, że „podczas lądowania środkową lub przednią częścią stopy biegacze boso wywierają niewielki wpływ, znacznie mniejszy niż ten generowany przez większość tych, którzy biegają z butami podpierającymi piętę jako pierwszy ”.
Jeśli wewnętrzne mięśnie stopy są słabe, ale zdrowe, lepiej je wzmocnić, niż chronić je bardziej butami ortopedycznymi lub późnym modelem i nadal słabnąć, tak jak lepiej jest nauczyć się pływać niż spędzać życie na pływaku.
Adaptacja, która jest aktywowana bieganiem boso, zachodzi nie tylko w stopie, ale także w mechanizmach odruchowych organizmu, co przekłada się na ogólne wzmocnienie i układ odpornościowy.
Jesteśmy stworzeni do wyczerpania, wolno biegającego za nimi, najszybszych zwierząt; być połączonym z ziemią i dostrzegać jej równowagę i siłę.
Regulacja mięśni sprawia, że znacznie lepiej balansujemy naturalną budową stopy niż na platformie butów.
Przystosowani i biegający w przyrodzie jesteśmy demonstracją siły, piękna i zdrowia, które z tego wszystkiego emanują.
Najpierw nauczmy się chodzić boso
Jeśli wcześniej nie biegałeś boso, dostosuj się do tego stopniowo * . W ten sposób możemy uniknąć bólu łydki lub zapalenia ścięgna Achillesa czy zapalenia powięzi podeszwowej, które mogą wystąpić u osób nieprzyzwyczajonych do chodzenia boso (z powodu skrócenia ścięgna Achillesa).
Na początek musimy wybrać odpowiedni teren. Możemy wykorzystać przestrzenie, w których chodzenie boso jest społecznie akceptowane - np. Sale do sztuk walki - ale najwłaściwszą rzeczą jest zagwarantowanie maksymalnego kontaktu z naturą.
Chodzenie (lub bieganie) po plaży to świetna opcja. Możesz również poszukać parków lub naturalnych przestrzeni odpowiednich do chodzenia boso, które pozwolą Ci doświadczyć różnych faktur pod stopami. Te tereny mogą być odpowiednie do treningu stopy:
- Chodzenie po mokrej trawie. Jeśli jest bardzo zimno, mroźno lub wilgotno, wystarczy spacerować przez 3 do 5 minut. Jeśli nie, zajmie to od 15 do 30 minut.
- Chodzenie po skałach lub wilgotnej ziemi. Dla bardzo chorych osób, które nie są przyzwyczajone do chodzenia boso, wystarcza 3-5 minut marszu. Doświadczeni ludzie mogą przedłużyć spacer o pół godziny.
- Spaceruj po śniegu. Staraj się nie nadepnąć na świeżo spadły śnieg ani nie chodzić w zimnym powietrzu. Najpierw należy rozgrzać mięśnie ciała. Spacer nie powinien trwać dłużej niż 2 lub 3 minuty. Jeśli twoje stopy staną się sztywne lub opuchnięte, przestań chodzić, trzeć i bardzo dobrze wysychać.
* Porady zaczerpnięte z raportu Chodzenie boso w celu odzyskania zdrowia (medycyna naturystyczna, 2022-2023), autorstwa Pablo Saza.
