Chybienie
Chybienie. Żyj w pamięci. Tykanie zegara jak ostrze na opuszkach palców. Codziennie czyść kurz pamięci. Przytulić ducha.
Chybienie.
Przyzwyczaj się do płynnej nieobecności.
Na pustą przestrzeń zajmowaną wcześniej.
Do książek, ubrań, jedzenia, hałasu.
Bycie celem, który otrzymuje ciszę jak strzałka.
Tykanie zegara jak ostrze na opuszkach palców.
Chybienie.
Żyj w pamięci.
Codziennie czyść pył z pamięci.
Przytulić ducha.
Sparaliżuj teraźniejszość.
Kosztem czegoś, co nie wróci.
To się więcej nie powtórzy. Tego już nie ma.
Chybienie.
Niech przyszłość stanie się całkowicie zamarzniętym jeziorem.
W którym jesteś na dole.
Gdy życie ślizga się po twojej głowie
Krzyki i radość.
A ty w tym samym miejscu.
Aby każdy mógł zobaczyć Cię samego.
Chybienie.
Twoja rzeczywistość stała się muzeum.
Pełen bezużytecznych przedmiotów.
Zasłaniając się pajęczynami.
Chybienie.
Weź oddech i załóż, że nie możesz zmienić tego, co się stało.
Ale że możesz coś z tym zrobić.
Żyć.
I kontynuuj.
