Ropa, energia kopalna, która zasila światowy system transportowy, jest zużywana. Zagrożenia są zarówno strategiczne, jak i środowiskowe. Jest stopniowo droższy i rzadszy; gra na pokładzie geopolityki, a dodatkowo jego spalanie czyni go jednym z głównych odpowiedzialnych za globalne ocieplenie planety. Świat rozwinięty nie chce się zatrzymywać i szukał krótkoterminowej alternatywy: biopaliw. Dla jednych obiecujące zbiory zielonego paliwa, a dla innych nowe zagrożenie dla planety.
Dzisiejsze biopaliwa pierwszej generacji są wytwarzane z kukurydzy, soi, trzciny cukrowej, pszenicy, słonecznika i rzepaku. Te same surowce, które karmią połowę ludzkości. Europejska strategia, której jesteśmy częścią, przewiduje zwiększenie zużycia biopaliw w najbliższych latach. Jakie będzie jego pochodzenie? Czy w Europie jest wystarczająca ilość surowców lub czy rozpoczęła się nowa kolonizacja świata? Czy możesz zagwarantować, że są trwałe? Czy kraje rozwijające się tracą suwerenność żywieniową, aby wyżywić silniki pierwszego świata?
Bezpieczeństwo energetyczne wchodzi w konflikt z bezpieczeństwem żywnościowym. Z tego powodu opracowywana jest już druga generacja biopaliw, które nie konkurują z żywnością.
